Bir şiirdir bilmemek
Zamanı hayatı ölümü
Okuma yazma bilmeden
Okunan
Bir arayış
Ve bulamayış

Kovalamacadır insan
Kimi zamanda bir tazı
Kimi bahçede bir tavşan
Kovalayan kaçar bilmeden, ardından
Adımlarından

Sen
Ey gözleriyle konuşup ta
Kalbiyle susan
Elini teslim eden güneşe
Yüzünü dolunaya dönen
Dikkat kesilen yıldızlara
Ömrünü bir akşama gizleyen
Ve bir kovalamacanın sonuna gelen

Var mıydın
Adımların var mıydı
Yürüdüğün yollar
Kulağımda kalan sesin
Var mıydı...
Adın var mıydı

Ben
Ey göğün üstüne sığmayan
Yerin altında durmayan
Adını dünyaya duyuran
Her kalbe her fikre
Hücre hücre işleyen
Ey ben
Var mıydın
Yerin dünyaydı
O var mıydı 
Belki katiliydin masum canların
Belki bir karınca ezmiştin
Belki alay konusu etmiştin insanları
Güvence altındaydı belki hayatın
Geçim sıkıntın yoktu
Kafan rahattı belki
Eş dostla aran iyiydi
"Kimsenin tavuğuna kış demez" derlerdi senden için
Sevilirdin kısacası
Seksen yıllık bir ömürdü
Bir akşam
Vade doldu oyun bitti
Artık adındı
Ardında kalan
Ve
"O da var mıydı?" denen
Mezar önleri

Hatırla ey sevgili
Hatırla Leyla’yı
Var mıydı de sonra
Hatırla Şirin’i
Sonra ona da var mıydı de

Bir şiir okumak istersen
Sakın bana bakma
Bil ki şiirler
Var mıydı denmek için yazılır

Gördün mü
Bir adam geçti burdan
Rüyasında ağlayan
Uyumadan
Gözleri olmayan 
Savrulan yaprakları izleyen
Kayan yıldızı kovalayan
Gördün mü
Geçti mi burdan
Dünyadan
Elinde kalbiyle
Ardında adıyla...

Bir kum saatidir gözler
Devir daim eder bir ömür
Gördüğünü değil
Döndüğünü görür
Dönen dünyadır aydır güneştir
Kalptir...
Döner
Kum saati gibi...