Bir yüzüm yaz bir yüzüm
Sonbahar
Islatır kirpiklerimi
Yaz yağmurları
Yankılanır
Yüreğimde eylülün hıçkırıkları

...

Anladım nihayet
İçimde ki çocukmuş tek suçlusu
Ondanmış meğer
Eylülün gözyaşları

...

Eylüllerde ağlardık hep birlikte
Toplanırdık aynı ağacın altında
Dökülürdük sararmış benzimizle
Benzerdik güz yapraklarına






Bir garip ezgi dilimde. Bir ney’de
garip bir nefesim sanki...

Mezar taşında yazı, kara toprağın tavı, ölünün teniyim;buz gibi hani!..

Betim benzim soluk, yürekte acıyım şimdi. Sözün bittiği yerde asılı umutlarım...

bir yanım kış
bir yanım yaz
aynadaki yüzüm her daim ilkbahar
aynalarla olmuşum arkadaş

atarken yüzüme çizik
girdiğim her yeni yaş
ağrıtır omuzlarımı
sırtımda taşıdığım yosunlu taş

yankılanır kulağımda eylülün hıçkırıkları
hazan görmüş gibi dökülür gözyaşlarım
güz şarkılarına aşinadır anılarım
sararmış yaprak misali avuçlarıma dolar pişmanlıklarım


yüreğimde her mevsim sonbahar
gözlerimden her bir damla
aheste aheste akar
yorgun kalbimi kor gibi yakar

bir garip ezgi dilimde
bir ney’de
garip bir nefesim sanki

mezar taşında yazı
kara toprağın tavı
ölünün teniyim
buz gibi hani

yorgun kalbimi kor gibi yakar.





arafta bir yerdeyim


Ah ne arsızım
Unuturum biliyorum yine unuturum
Vurur kalbimin kafasına kafasına uyuturum



Derdi tasayı gamı kederi
Bir türkü çığırtırım
Bir ninni tutturur

Uyuturum