Hüzün
Garip bugünde aynı bende mevsimin adı
Sonu için uydurduğum bi ton beste ve bestekarı
Yine mi aynı olur der gibisiniz, evet yine aynı
Değişemedi mısralarım hep hazin karaladı

Acı
Tuhaf, ne gurur kaldı geriye yalnızlığımdan
Ne o son lokmanın boğazımdaki sancısı
kibrit gibi yanıcı, patlayan bir mermi gibi yakıcı
Acı, sadece acı kaldı yüreğimde bir de tuhaf sızısı

Nefret
Bir dolu aylarıma gaflet yükleyerek kişilik ekledim
Aymazlıkta sınır tanımadığım ömrüme rağmen, utanmadan
Birilerini hep boş yere bekledim bekledim
Üstadların lafını tersleyerek yanlış bircok düğüm gürledim

Hata
Kaderde utandı, yaşamda usandı isyandaydı benliğim
Kırık aynalar sırrından caydı, kanlı yine ellerim
Güruh içinde işlevselliğim vardı örselendi, utandı
Şimdi hayali bir cok cennet manzarası, ölü gözlerime kaldı

Kolay
Neydi kolay olan, demesiydi sadece öylece küstah küstah
Bir fakir gibi gülümse dememiş hic hayat sana zengin züppe
Bağına bahcene dokunmaz kimse o kolay, ya bağ kursan bizle?
İşte zor olan buydu beyim, kolay olanlar sizeydi hep size

Neden
Kar mı yağmadı ilkbaharın ardına, güneşmi saptı yörüngesinden
Bu zelzele nedir bu bitmek bilmez anlamsızca sitem
Sular mı yaktı boğazını, ecel sıralığından mı saptı kibrinden
Bu hasetlik nedir bu hiçlik uğruna duyulan binlerce matem

Günah
Başlıklar bile yobazlaşmış, kötünün iyisinden hallice
Bir deli güzeli şöyle unutturan çaresizliğinde, aşk yakalamış zannımca
Duymaz seni beni, boş yere yitirme o ödünc nefesini iştahla
Sevap nedir bilmezlrdi sen tutturmuş günah ta günah







.