0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
718
Okunma
Güneşi özleyen hayalleri
Toprağın karanlığına gömüp! gittin.
Maviler hep yolcuydu zaten
Siyahları başımıza han koyup! gittin.
Varlığına şerh bütün kanunlar
Yokluğunu madde madde sıralayıp! gittin.
Gülüşün kalbinde esir
Gözyaşını özgür kılıp! gittin.
Diken gözbebeğini tehdit etsede
Gülünü koparıp! gittin.
Ardından yükselen çığlıkları
Git dönme sanıpta!’ gittin.
Yalnızlık Bir’e özel
Ruhunu şirke satıpta! gittin.
Zorluklarla bina edilen umutları
Yerle yeksan ederek! gittin.
Gönüllerde ateş közleyip
Üzerine buzdan kaleler yapıp! gittin.
Pencerenin pervazına hıncın biliyorum
Perdeleri kapayıp! gittin.
Var ya!
Bu yaptığın çok ayıp
Bütün gürültüleri ömrümüze yük ederek
Sessiz sedasız bırakıp! gittin..
5.0
100% (2)
