Bak ne hale getirmişler bahçemi,
Senden kalan bir vazoluk karanfil.
Koy..Göğsüm üstüne yaksın içimi !
Ağzında ki suru çalsın İsrafil...



Artık Fuzuli de kalacak Leyla,
Dirilir mi dersin mahşerle birlik?
Astılar saçından öldü Süheyla,
İnmez çöle vahadaki serinlik...



Kınalıydı gelinlerin parmağı,
Ketme iken konulmadan adımız.
Kurudu mu dersin sevda ırmağı,
Göle maya mıydı bizim ahtımız?



Sen günümüz Ebru, sen yarınımız,
Hasretle yüklüdür turna kanadı.
Değişmez mi dersin alın yazgımız,
Muhal deyip bıraksak mı inadı ?



Sevda yokuşları dizgin vur bana,
Açılırım ufka böyle apansız.
Yol almazsa sular hep senden yana,
Adak kurbanımı keserim kansız.



Ulaşmasam gönlümdeki yara ben,
Istırap çekerim, yanarım sonsuz.
Hallaç gibi çekilmeden dara ben,
Bırakmam Mecnunu çöllerde susuz.



.
Hayrettin YAZICI