10 Aralık 2006 yılında Aşık Reyhani’yi kaybetmiştik, bugün de Sevgili Kızları Yasemin ŞAHBAZ’ı kaybetmiş bulunuyoruz. Aşık Reyhani’yi ben 1978 Yılında ilk kez Bayburt yıldız sinemasında yoğun bir kalabalıkla izlemiş ve tanımıştım. Sonradan da bir kaç kez programlarına değişik yerlerde tesadüf etmiştim. Kısacası Aşıklık Geleneğimizin iyi bir temsilcisi olarak sevdim ve saygı duydum. Tabi "Reyhani" mahlasını da Değerli Hemşehrim, yakından tanıma fırsatı bulduğum, oğlu Veysel ile de ortaokuldan sınıf arkadaşı olduğum, Aşık Hicrani Baba’dan almış olması da ayrıca beni sevindiren başka bir durumdur.
Bugün rahmetli olan kızları Yasemin ŞAHBAZ’ı ise ilk kez sanırım Bursa’da bir program vasıtasıyla 2010 yılında tanımış, Değerli eşi Feramuz ŞAHBAZ’ı ise daha sonraları tanıma fırsatı bulmuştum. Rahmetli Yasemin her Bursa’ya gidip karşılaştığımızda, abim der her seferinde çok ilgi gösterirdi, biz de onu sever ve sayardık. Sonraki yıllarda sanırım 2012 olmalı, değerli bir kaç arkadaş ile birlikte Karacabey’de de misafirim oldular ve sohbetle geçen doyasıya bir gün geçirmiştik. Daha sonraları da bir çok kez karşılaştık, çok olmasa da ara bir telefon görüşmelerimiz olurdu. En son Ankara’dan bir arkadaşın telefon numarasını istemişti, son görüşmemiz de o oldu. Ankara’da TRT’nin programına katılmıştı, ben de aşağıda yazdığım şiiri o Ankara’da iken ona sürpriz olarak göndermiştim, çok beğenmiş ve sevmişti, sonradan da yeniden istemişti. Hastalığından haberim olmamıştı, sanırım Covit-19 dan rahatsızlanmış bir daha da kurtulamamış.
Bütün sevenlerine başsağlığı ve sabır diliyorum. Sevgili Babalarına yazdığım bu şiirimi de hatırasına sunuyorum. Allah’dan sonsuz rahmetler diliyorum..Mekanın cennet olsun kardeşim...