Günü birlik sevdalar biriktirdim,
Hanidir muştalanmış yağmurlara hicap yüklü
Dermansızlığım namzet istikrarsız tüketilişlere.
Gönlüm hutbe dolu,
Dokunsalar ağlayacağım ki dünden razı
Revnak gölgelerde biten hüzne delalet
Biteviye o emsalsiz sancı,
Kımıltısı hezeyana dönük bir kıvılcım nezdinde,
Yine de darmaduman şu gök kubbe.

Zamanın düşkün kıyılarında,
Düş bellediğim miracı yitik bir ülkenin
Gönlü geniş bir o kadar kırgın,
Tüm yadsımazlığı ile kul köle eşrafına:
Beşik yangınları, aşk mağduru imgeler
Keserken hesabı…

Hani olur da geride kalan o kesif sessizliğe
Rağbet eden hepten nasıl da yitik mecali,
Anlık bir dokunuşa yüklü şu varoş gölgeler
Devinen karanlığın koynunda sakladığım yalnızlığa
Nazire eden o beyhude varlığım
Bin bir çizikle dolu yüreğin
Sarkacı, anlık bir mukadderat altı üstü
Sanır mısın ki yitip gitmelerin tecellisi
Şu basiretsiz mahkûm düşlerin niyazına
Yüklerken her bir sancıyı.

Gömülü sarnıçlar yerle yeksan
Bir bir muhatap o rahvan sızıya
Can mı kurban sevgili…
Hadi söyle sen şarkını
Yetmedi bağır avaz avaz
Meleklerin şahitliğinde
Varsın kayalım el ele bir yıldız parlaklığında.

Yığdığım haznesine gönlün,
Sokulduğum izbeler fazlasıyla uzak gözden
Ve rahvan yetilerim can verirken
Sığıntıyım esir pazarında
Yoldan çıkmış aşkın harabesine dönmüş bir kez
Şu pejmürde benliğim.

Bir dokunsan nasıl da yoksunum
Hele ki sorsan bir kez
Sanır mısın ki sessizliğim saklı
Şu kırık lehçemde
Darmadağın tüm heceler
Konuşlandığım mabedime asılsız bir isyan
İle taarruzunda devran.

Çoğaltan hüznü velev ki
Islak zeminin nirengi noktasında
Kısılı kalmışlığımın çeperinde,
Haznesi yitik bir günce
Ve beyhude bir ömür törpüsü:
Yalıtkan ruhumun kemirgen kurtlarına
Asılı kalmışlığımın nezdinde,
Gök kubbe kundakladı bir kez
Ve yaftaladı yalnızlığımı,
Hele ki destursuz imgelerin tezahüratı
Yakıp yıkarken geceyi,
Esefle kınayan eşrafıma hürmeten
Sustuğum, susturulduğum her bir tümce,
Tüm kayıtsızlığıma gölge düşüren
Rahmeti bol gece.

Ansızın sızan ve kanayan
Sızım sızım sızlayan,
Hadi kapat gözlerini ve daya başını
Mademki ansızlığın boyutuna girdiğim
Bir mekândayım
Sen ki farkında mısın da
Meylettiğim bir gölgeye karıştım bir kez
Ölüme yüz sürdüğüm her günün yirmi beşinci saati
Ve çalarken gonk.