O dümensiz bir gemi yalnız sürükleniyor
Hangi liman rastlarsa orda mola verecek
Nerde bir güzel görse hep şansını deniyor
Delik deşik gönlünü ayaklara serecek
Hala neden ısrarla ona diyorsun ki yar
O başında geç esen zannetme ki nevbahar.




Hiç kimseyi sevmeyen sevdadan ne anlar ki
Daha küçük yaşlarda anne elini çekmiş
O gün bugündür artık başka kimi dinler ki
Sevgisiz yüreğinde gemilerini yakmış
Gönlünde erimiyor zamansız yağan bu kar
O başında geç esen zannetme ki nevbahar.




Kervan geçmez bir köyün en kuytu köşesinde
Kıvrılmışta yatıyor evsiz gariban gibi
Bazen balık oluyor rakının şişesinde
El açıyor sevdaya görsen aşk muzdaribi
Kaynayan gönül gibi tütüyor buhar buhar
O başında geç esen zannetme ki nevbahar.




Ne istiyorsun gönül ağlıyorsun boş yere
Neden İnat ederek hala onu istersin
Değer mi gördün sanki o zalimden bir kere
Kendi sevgi görmemiş neden sana göstersin
Onu saracağına git dağda bir taşı sar
O başında geç esen zannetme ki nevbahar.




Ayvazım DENİZ