bazen
bir yağmur serpintisiyle sarhoş olur dizeler
ve ”yağsın yağmur yıkansın tüm hüzünler” der şair
alfabedeki tüm kuşlarda selam durur çakırkeyif satırlara




bazen de
gidişin yağar usul usul dizelerimin saçaklarına
ve “bir ufak yağmur yetmez siz getirin en büyüğünden bir sağanak efkar sofrasına” der şair
kirpiklerimdeki tüm serçelerde tek tek düşer ışığına küsen harflerim gibi




bilir ki şair
hiç bir şiir yazmaz gelişini
................................................gidişini yazdığı kadar





sana her iç düşümünde
kanatlarının gölgesinde susar şehir


susar
renklerinden vurulmuş uçurtmalar
makyajı akan tüm çıkmaz sokaklar


ve ışığında tek tek söner
sahte yeminleri gibi neonları da sensiz bu şehrin



sen ki
hüznü saçlarına
..............................saçları da geceye değen kadın


Uzat bir nefes
..........................ki ben şafaklarıma uzanan kokunu çok özledim




bil ki
gagasında elem taşıyan tüm martıların göz yaşlarını içip
yarama ışıksız binlerce yakamoz bastım
sırf deniz gözlerini son kez görebilmek
ve son kez gözlerindeki derin mavilerde kaybolabilmek için




şimdi
vur artık beni

sendeki çoğalan benden
kabusu olduğum tüm kimliksiz gecelerden
iliklerime kadar nakşolmuş titremelerden
ve kapılarımı aşındıran tüm unutulmuş beklentilerden



vur
.......kanamam korkma
..........................................hafızam bir o kadar barut kokuyorken
.............................................................................................................kanarsam namerdim...









ilhanaşıcıaralıkikinonbeş