Seni önce sana
Sonra Allahıma emanet ediyorum
Kalmasın gözüm arkada
Bende bıraktığın emaneti saklıyorum
Yüreğimin en ücra köşesinde

Ya sen sevgili
Giderken yanında götürdüğün yüreğimi
Söyle nerde unuttun
Sahip çık ona incitme
Gözlerinden bile sakın
Çok hassastır tanımaz sevgide sınır
Ağladığını göremezsin duyamazsın iç sesini

İçinde yaşarken sevgisizliği
Bilmedin ki sevgiyi
Hayaller nasıl gerçeğe dönüşmezse
Düşler yansımazsa kırık aynalarda
Ben senin olmadığın bir dünyada
Evrim geçirdim mi sanıyorsun
Değişmedim değişmeyeceğim
İlk günkü gibi seviyorum seni
Peki ya sen sevgili

Her güz mevsimi geldiğinde
Yine yapraklarını dökecek
Hüzün yağmurlarına terk edecek misin
Kalacak mıyım sensiz biçare
Olmayacak mısın derdime deva

Ayrılığı yakıştıracak mısın sevgimize
Yüreğimden yüreğine giden o ince çizgide
Küçük de olsa bir umut yok mu
Söyle
Sensiz dipsiz kuyularda mı kalacağım
Bu aşkı tek başıma mı yaşayacağım ...


Refik
11 . 12 . 2015
İstanbul