51
Yorum
76
Beğeni
0,0
Puan
3795
Okunma

sen ve ben tek vücuttuk yıkıp viran eylerken
damarları sarışta kalbime zorla doldun
bir çift göz için ömrü bana haram eylerken
kuru bir yaprak gibi savruluşta yok oldum
ne bahçe koydun ne gül hicran soktun sineye
hevesler çöpe gitti bülbülken baykuş olduk
kahır döktün atime düş kalmadı seneye
birlik olduğumuz an saçı ve başı yolduk
Bir tek dert varken bin dert, dürüp koydun üst üste
ruhuma ruh kat derken zehir kattın aşıma
yön verip de ömrüme kaldık mı şimdi küste
aborda oldu vuslat taş düşürdün başıma
gözyaşım oldu bir sel ne gördün ne anladın
ömrümü feda ettim değer kıymet bilmedin
açık bahtı kapatıp kısmeti de kanladın
ne var anladın ne yok gözyaşı da silmedin
gönlüm kömür karası tıpkı vicdanın gibi
yol ve yordamdan çıkıp hep bölük pürçük oldum
sen çeldin bu garibi çullandın koptu ipi
Azrail’in elinde ölüm beklerken soldum…
(08.12.2015) AZAP…