bir harami gölgesi olup
sokulur hasretin ansızın
tüm düşler yorgunluğa teslimken
ne yandan eserse essin rüzgar
bak ayışığı kaybolur
sensizliğn sularında boğulup
gece yağmurları tanır mı gökkuşağını
sinmiştir ne yazık güneş
elimin boşta duran sinesine
göremez coşku kendini
sensizliğin surlarında doğrulup
günaydın sensiz bir garip sözcük
merhaba ateş görmemiş çığlık
suskunluk yürür dilimin uçurumlarında
oysa gözlerimde yıldızlar var
sen bakmadıkça gizlenir öylece sönük
kan sızar zamanın şiltesine
belki’nin parçalanan gövdesinden
bir merhem uzat ey sevgili
aşkın sarıp sarmalayan sesinden
akıl almaz bir yokluğun içini resmeder
tüm alfabeler mecazları bir bir soyunup
hangi mevsimin çiçeğidir
senin sıcaklığında katmerlensin
yasla başını omzuma sevdiğim
ömrüm nefesinle demlensin

a. rıfat ARKU
20/11/2015
01:01
istanbul