0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
175
Okunma
nereye gitsem bu gökyüzü
nereye gitsem bu toprak
ağaçlar bu topraktan kurtulmak için açıyor kollarını
sonsuz gökyüzüne
kuşlar topraktan kaçıyor uçarak
ama yine de gelip toprağa konuyor zaman
benim senin gölgene sığınmam gibi
titrek ellerde sema hüznü duruyor
donuk bakışlarda ölüm korkusu
ne geldiğime inanıyorum zaman zaman
ne gideceğime
inceden bir yağmur sokuluyor caddelere
telaş vuruyor camların az görünür gövdesine
parçalı bulutlu bir düşe dönüşüyor her şey
hatırlamanın adresi kayboluyor sözlüklerde
zaten kaç evde bulunur sözlük
geç kalmaya erken çıkıyor aşk
keşke her yaşam bir dize olsaydı
yağmurla yazılan bir şiirde
20 Şubat 2025
ali rifat arku
İstanbul
5.0
100% (2)
