biraz hava almak üzere çıktım senden dışarı
yağmur çiseliyor derken kar yağdı
esti kostu karlar
içim dışıma çıktı birden
varlığına şükrettim, ben çatımın
gökyüzünde kuşlar savruluyordu
sanki tipiye hopsolunmuştu koca dünya’m


kulübene sığınsam ne olacak
ne bileyim kendinde misin
tövbe girmem bir adım içeri
ne olursa olsun senden dışarıda
toparlarım bakışlarımı
kırılır şemsiyem
kiremitleri düşer evlerin
suçsuz yere ölür,öldürülür insanlar
varsıla, güçlüye açılır
ülkelerin bütün kapalı kapıları
yoksul aşkım bekler
sevgi yolu üstünde
bunca bekleyen varken sırada
beklerim

Bilmem açar mısın kapını
çok üşüdün yıprandın dışarda
sana yaramadı bu havalar
buz tuttu elin ayağın
kurtulmadı insanlık
sokaklar durulmadı
gir içeri der misin?

biraz hava almak için çıktım senden dışarı



02. 12. 2015 / Nazik Gülünay