17
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
1146
Okunma

öyle somut açılmış görünce mezarları
hayata ne kadar ev açıldı’yı düşündüm
ne kadar korunaklı insan
kör bir göz ölüm çukuru
insan bedeni nazik topraktan
kim kimi sarar acaba
nereye kadar açık gözümüz
kaç dağ ileriyi görür, kaç mezar
yaşam kaç adım atar bize
biz ona kaç kulaç yüzeriz
dibi görünmeyen denizde balık
kaç büyük balığa yem
her insan bir mezar mı acaba
var mı o denli hüzün gömecek yer
şaşırtır kocaman gülüşlerim beni
neden bu kadar dışarı çıkmaz acım
kara güller açar içimde
ilk dokunuşta grileşen
ilk sevgi sözcüğünde
pembeye gebe kalan
en iyisi arkana atmak mezarı
bakmamak
o baksın dursun uzaktan
bu hayat nasıl gömülür diye
01. 12. 2015 / Nazik Gülünay