Ben Gidiyorum:
-
Çok şey istemedim
Seninle yarım kalan hayallerimizi,
başka bir yerlerde tamamlamaktı niyetim.
Mesela gözlerinin değmediği bir yer düşledim hep.
Sana yabancı, gözlerine uzak kalan bir yerler...
Gitmek istedikçe gidesi geliyor insanın.
Senden uzaklara,
nefesinin bile ulaşmaya üşendiği yerlere…
Öylesine durgun,
öylesine dargınım ki sana
Tıpkı bütün baharlara küskün bir inci çiçeği gibi.
Boynunu kaldıracak dermanı kalmamış
Başındaki ağırlık, dallarından da ağır gelen…
-
İşte bazen gidesi geliyor insanın böyle.
Çiçek kokulu yerlere,
İçinde kimsenin bir anı bırakmadığı,
Çiftlerin birbirilerine sarılmadıkları bir yerlere…
-
Sen ki hep ırak oldun gönlüme
Bir sefer bile sarılmadı kolların göğsüme
Şimdi, tam sırasıdır gitmenin
Seni bağrıma basıp terk etmenin…
-
Oysa ne zor şeymiş gitmek
Ardında bir ton benzetme bırakarak
Ve gökyüzünden yağmurlar yerine
Gözyaşları yağdırarak...
Gitmek, ne zor şeymiş.
-
İşte şimdi yine başladı yağmur
Gökyüzü artık duyuyor sesimi sanki.
Son demlerinde yapraklar, dökülmeye hazırlar.
Bir yağmur tanesine kurban gidiyor hepsi şimdi
Penceremin ardından bakıyorum
Ne de güzel sarmışlar toprağın üzerini.
-
Ben gidiyorum,
Adına sonbahar der gibi…
Dışarıdaki yağmurda ıslanmaya gidiyorum.
Başı bedeninden ağır olan bir çiçek gibi değil
Cennette açan bir karanfil çiçeği gibi.
Ya da kışın ansızın açan bir yasemin misali.
Sensizliğe kokular saçmaya…
Seni hatırlatmayan ne varsa
Birer birer yaşamaya gidiyorum.
-
Bizliğimize dair ne kalmışsa geriye
Hepsini sana emanet ettim sevdiğim
Tek temennim, hapset onları sol yanına
Onlarda ıslanmasın ben gibi yağmurlarda
Masumdur onlar, yarım kalmıştır onlar…
Tamamlanmamış bir hikâyedir. Ve daha nicesidir.
Hapset onları sol yanına.
Kimsecikler duymasın, görmesin diye
Gözlerinden akan her damla yaş
Onları bir yaş daha büyütsün diye
Sakla onları sol yanında
Ben gidiyorum.
-
MEHMET KANDEMiR