İnsanlar görüyorum, gülüyorlar
Bana mı gülüyorlar anne.
Kendimi arıyorum kaybolduğum yerde
Bulamıyorum, neredeyim anne.
İnsanlar görüyorum, ağlıyorlar
Yoksa bana mı ağlıyorlar anne
Bir karanlığın içindeyim etraf sessiz ve soğuk
İşıkları yak, korkuyorum anne
Kimseyi göremiyorum, nereye gitti herkes
Yalnızlıktan korkuyorum gelsinler geri anne
Küçükken de düşerdim, dizlerim kanardı
Sen gelir öperdin ’şimdi geçer’ derdin
Şimdi yine düştüm, ama hiçbir yerim kanamadı anne
Sol tarafım acıyor sadece, öpsene anne
Tek başıma kaldım, herkes gitti
Bi sen kaldın sende gitme anne.
Küçükken büyümeyi hayal eder, mutlu olacam derdim
Büyüdüm, ama mutlu değilim anne
Yeniden küçük olsam, sıkıntım kırılan oyuncağım olsa
Meğer ne zor işmiş büyümek anne
Şimdi gitmek vardı başka alemlere
Ama gidemiyorum, sen tutuyorsun ellerimden anne
Hoşçakal demek geliyor içimden
Sana bakınca merhaba dökülüyor dilimden, merhaba anne
Sol yanım çok acıyor öpte geçsin artık anne.