başlığı unutulmuş lafazan şiir (retorik)

şiirserken hayata
biliyor musun? damla damla taşıp dışıma
çok daha az yaşıyorsun şimdi içimde
yudumlarken garipsenmişliğin algısal garipliğini
mimliyim tutuklu özlemlerde
oysa şimdi senine el ele
taratıp meltemlere acımızı
doldurup gün batımlarını kadehlere
daha da güzel olmak vardı
di mi ya¿

hangi dizenin elinden tutsam
boncuk gözlerindeki yorgun bahar değmişçesine
göz göze geliyorum yeşille
ölümün meyletmiş griligine
zincirleyip vücudumu
garip yaşama girişimlerinde bulunuyorum
ama nafile

bak gördün mü¿
sığmadın yine
belki de, ben sığdıramadım seni
katlayıp yalnızlığı dörde
özenlice koyarken yüreğime

çekik gözlü geceye
içimin çok ağrıyan sürmesini çekerken
düş çekimsiz sancılı yanılsak bir algılatış
şekilsizliğin şekillendirdiği ama’lar
ama
bu acı, o acı değil
yaşamak kadar zorsun şimdi, inan

gündüzlerimi yüklenip, taşırken gecelere
seni düşürmüşüm düşlerimin yırtığından
yokluğunun yoksunluğuna verilen
faili meçhul bir yitik ilanı gibi
herşeyi farklı kılan

keseren söz sanatını kalemle lime lime
şekillendirirken mutsuzluk mut’unu
dudaklarımda sönmüş
yaşam izmaritim
aldanma yine de sen
camları ardına kadar açık
mum ışığı gürültüsü bakmalarıma

seni olmayan herşeye benzetirken
leş gibi hayat kokuyor ağzım
… sonra…
duyamasam da
adımı fısıldıyor dudakların
arsız bir gülüşün gamzesine tutunup
içimden bir avuntu denizi havalanıyor


… sonsuzluk sızarken ellerimden
yokluğunla avunuyorum
işte öylesine…

dur, bitmedi,
daha topal sözcüklerle kurulacak
eli ayağı düzgün cümlelerim
gerçeklerden soyutlanmış
gayri mesrulaştırılmış hikayelerim
tekilliğine çoğul, hissedilmiş acılarım…
!
!
!
… neyse …

bir gidiş armağan etmeden önce
keşke bana, aşktan bile öte
güzel, ama imkansız birşey şöyle deseydin

sen de biliyordun
boş bir avuntunun merkeziydim
sana verebileceğim
sonsuzluk yoktu ki ellerimde…

Utku Aksu 11.07.2014 00:42 Detmold