sana bakınca hasretin düşüyor başucuma
niçin hasretin düşüyor
niçin yoksun yanımda
saçlarından koklamayı
birde boynundan öpmeyi çok özlüyorum

yalnızım yine
masada iki bardak, bir sürahi
senin yerine kaldırıyorum kadehimi
kırmızı aşk şarabını dikiyorum
saksıda duran yaseminler şahidim
bak radyoda çalan şarkılar bize sesleniyor
ah yine seni özlüyorum
ah yine içim daralıyor
ve sessizce seni seviyorum
bir kadeh ölüm olsa yokluğun
bir dikişte içmezsem namerdim

içimde usul usul büyütüyorum seni
üşüyen koynuma sarıyorum
kollarım boynunda
boynun göğsümde
bir geceden bir gündüze geçiyorum
bir seher vakti
güneş gibi doğuyorsun
dalgın, dağınık bir geceden çıkmayım yine
örselenmiş bir düşüm
ve inatçı bir sabaha
bir bilet kesiyorum
ilk duraktan son otobüse biniyorum
ve sessizce seni seviyorum
can kenarındayım

o gözlerin o kaşların o saçların
her özlemde, her adını anımsamam da
usul usul içimde çoğalıyor
bir sabah balkonda görmesem
saçlarını dalgalandıran rüzgarı
çayımı yudumlayan dudaklarını
banka oturup göğe bakan gözlerini
martıları sevişini, denize taş atışını
elimi sımsıkı tutan ellerini
ah yine göğsüm daralıyor
sol yanımdan kanıyorum
ve sessizce seni seviyorum

ibrahim dalkılıç

27/11/2015
23:25 izmir