ellerimi büyüttüğüm suların
vurgun gözlerinde
şehirler batar yokluğuna
açılır beynimdeki incilerin tezgahı
incinir kıvranırım
yoksul düşlerimde

geliyorum şimdi
af dilediğim mehtap
kan ter içinde
yollarıma uzanan gün
geliyorum

mavi adımlarımızda
yarışırken insanlık
yaralarımız ne çok kırbaçlanır
ne çok ayrılık düşleri ekilir
her zemheri
sırf bu yüzden
sevemedim yamalı günleri

gölgem beni sorgular
cümlelerimdeki kelimeler firarda
maviyi ben çalmadım
gölgesine sığındığımız çınarı
ben kesmedim
ıtırlı uykularda nöbet tutmadım
öyle ise kim kırdı karanfili
nerede gül bülbül
nerede yaşama tutunan papatyalar

görünür
kuşların muhbirliği
görünür
kıyılarıma vuran dalgalar kırılgan
görünür
kartlar puştun elinde
emek sürgündeyken

unutma
ışığın kör kuyulara bedeni sığar
kırmızı güllerin de dikeni var

avucumu açtım rüzgarına
isa’nın sabrıyla öptüm ırmaklarını
musa’nın asasıyla denizler aştım
kimde kaldı zamanın elleri
kim kimin üstünde
acayip yangınlardayım
dolular vuruyor pencereme
yüreğimde sallanıyor tekneler
dağarcığımdaki tüm kelimeler
en büyük en taşkın haliyle
şimdi bir nefer

bir nefer ki
dokunurken sevdanın
sevişken dudaklarına
teninin değdiği yeri ateş
rüzgarının estiği yeri nefes almıştır

saçlarım uzar karanfil günlerime
yüzü yanık işçilerim
milyon milyon
başaklarında gülümser sarı saçlarıyla
gövdemdeki dövmeler
toprağın izinde

kime ne
grevdeyken yüreğim beynim
ellerimde ateş böcekleri
ve artık
barışın adıdır mücadele...

24.11.2015 Mönchengladbach...