Senden önce gitti sana kefil ettiğim tüm cümleler
Senden önce anlatti bedenin
daha sıralamadan zorunlu veda cümlelerini
Kapattım gözlerimin tentelerini
anladım
Gidişine sessiz avazdım
Saçımdan tırnagima ateş taşıdım
Sen giderken
içimden ambulans diye bagirdim..
Ah sus’ cayi bana lisan eden yaram!!
dilimin ucundan sarkmanı
Niye
Kimse görmez ,kimse duymaz

Kanar’ım oysa

Kekremsi bir tad bulaşır dilimden sabaha ,
Yalnızlığımla
uyanırım alaca karanliga
Leb’im aralanır yalancı Gunaydın’a

Kalbim , ısırgan
Talanır
Yine alevlenir tenim
adını aninca
dokundu’n
Al
Ruhumun tepkisel cevabı bu sana
Bir tutam aşk düşmüş can simidiyle şuraya
Buluttan su yutmuş göz
Topraktan nem kapmış ciger
Harcanmış kutsal hitap
Aşkım ,bitanem
Ahh ne ifrit manzara
Elele tutusmalar,gözgöze bakışmalar

Sen gideli alerjigim sevdalara,

Omuzbaşlarimi öpüşlerimde anımsarım
Tek başınalıgımı
Durur dokun’man
vefalı yalnızlığımın kadim lisanı şiir ki
doldurur yoklugunu
En edebi haliyle...

En küçük harflerle zikrederken adını
Nü bir buz olurum
Sense ...
Neyse boşver

Birazdan unutulur yitik Ezgin,
Kimselerin ezberinde kalmaz bir küçük harf..
Ve ben bir vakit daha sararim dilimin sarkan yanını ...

Beni unuttugun yerden unutur giderim

Şiar