Uzakta çok uzakta, efkarı tüten bir ağaç gördüm...
tedirgin hevesim kursağımda..
bir nefesle yanına koştum,
biriktirdiğim terim boğazımda..aynı ben!
Dikilmisim ömrümün orta yerine Dante/ gibi



Sabah akşam
Bir döngüde hapsolmuş sus
Pus manzara
Başlasa konuşmaya dil geriye
Beden içre
Kayıtsız hiç’ten
Deli bir kaçış
kendinden boşluğa...
Start alsa ya bir
cümbüsüne yandigim karmaşa
Cürmüm yer yakar dı oysa
Ütüldüm zamana
Bugün var gibi
Dün
Bulamaz ertesi günler de izimi
Sizce gizem
Ki
Başınızdan atar beni..

Tanımadığım bir çocuga bıraktım kendimi
Varışım
tahmini bin kürek mesafesi
Ara ki bulasın kıyısız sularda
Ço(cu)kca
Izdırap bırakmıştım larvalarımda
İp ucu tuzak
Bakmak içerden
akıl ucuna uzak,
Söz namlu
Sus tanksavar ,
kapanmış cepheler
Savasmak yasak
Sevişmek yasak..
Dar’a düşmüş nefes
en zelil sevmeler, kuş yemi
Yemlediler bizi ,olduk /öldük nikahında
Biraz kan
Biraz kül dogurup
Gayb a düstük
Kendini kaybeden
Tedirgin hevesler kursağında
Dikildi..
Ömrünün orta yerinde
Dante gibi...


Şiar