Benim artık sebeplerim yok
Korkmak gibi ürkmek tırsmak gibi
Lükslerim yok
Benim benden başka bir derinliğim
İçimi deşip boşaltacağım dostum yok

Elimin eli gözümün gözü gönlümün gönlü
Sesimin giyinip arzı endam edeceği
Sözü yok
Ben yokum
Olmak miktarımı tükettim
Heryerden silinip
Herşeyden silkinip
Her kimseden hepten gidip
İçimin derinliğine gömülmek
Vicdanımın dehlizlerinde serinlemek istiyorum

Peşimden gelesi hiçbir hüznü
Gözlerden dökülesi tuzlu suyu
Hatırasıdır diye herhangi bir sözü
Bana layık olmayacağı gerekçesiyle
Asla kabul etmiyorum

Benim artık tadım yok
Bir acıdan sonra hazlanacağım umudum
Alığı olacağım bir aşkım yok
O kadar derinime gömdüm ki kendimi
Onu bulacak bir harita
Yerini gösterecek bir pusula
İçine can serpiştirecek bir hasba da yok
Eş yok eşi yok oğul yahut kızı yok
Bir ehli bir yareni
Bir dişe dokunur kelimesi dahi yok
Artık yok demenin de anlamını bilecek
Muhatabı muadil bir mevkii yok

Benden kalan her ben size dost olsun
Sevgili olsun sevinç olsun umut olsun
İmkan ihsan ihlas olsun
İçiniz dışınız hasmınız olsun
Ne alaka olursa olsun ben bilmem
Ben yokum yokluğum dahi sizin olsun
Ama ben hiç yokum
Olmamış olmanın dibine doruğuna kadar
Temennilerimle yokum...