Ölümün kokusu sarıyor engin maviliği
Sessiz hırcınlığınla karmakarışık
Sarıp sarmalıyor dört bir yanı
Ya yolda yürüyen sessizlik içindeki insan

Yada isyanların içinde kalmış şarkı
Bir yanda hüzün
Bir yandada üzüntüsünden yüzünü asmış bulutlar
Matemin yası küçük acımın yası büyük

Gitmelerini beklediğim gibi gelmelerini bekliyorum
Sonu olmayan sonsuzluktaki mavilikte
Haykırmıyorum ağlamıyorumda
Susakalmış bomboş
Gözlerle saattleri kovalıyorum

Şimdi şimdi derken
Ölümün kokusu yayılıyor engin maviliğe
Sağdan sağdan esen poyraz üşümüş
Bedenimi ısıtmaya çalışan ılık güneş
Boş boş konuşan dalgalar

Sayıkladığım isimleri olmayan dünsüz insanlar
Ya benimsin yada gönlümün
Bana doğru yaklaşan sesli uğultulu fırtınaya bak
Konuşuyor içinde kalmışlıklarla
Senden kalan yapraklar sararmış elimizde
Olanlarda yüzsüzce hesap sormaya başlamış

Belkide sakladığımız tüm kör olmuş duygular dile gelmiş
Saklanmış ne var ne yoksa
Sıra sıra ölümün mavi enginliğinde
Yayılmaya başlamış bir bütünlükte
Kaybolmayı tercih etmiş

Yasaklarda kalmışlıkları zarf içinden
Çıkarıp tek tek yüzümüze
Vurgunları,prangaları,saymaya başlamış
Demirlemişiz kendimizi ölümün mavi enginliğine...
06 05 2014 Hesnam AsiTürk...