Yazıp durdum onca zaman
Hoş
Ne söylesem satırlar boş
Başladığım her cümle
Bitirdiğim hikayelerden uzun
Dönüp bakıyorum
Yazılmamış sözler
Duyulmamış bir ses
Aklımca önemsediğim her gün
Kendimden çıkıp kendime dolanmışım
Hüzünleri biçip kırpıp
Umut damıtmışım
Sonunda Ellerimden saniye saniye kanamışım

Bulut sağıp
Rüzgâr süzüp
Yağmur yıkayıp
Boran ekmişim
Karşılığında hain fırtına biçmişim
Neye yarar
Bunca uğraşa
Salkım saçak ham duygular
Hiçbiri olmamış
İmtihan etmek için
Önce öğreteyim
Sonra En kolay yerden
Yürekten sorayım
Daha sonra karşılıksız seveyim diyorum
Yok gerçekten olmamış

Ve birden
Zıplıyor deli kanım
Doluyorum
Aman taşmadan yazıp çizeyim
Bütün suçu da kaleme yükleyeyim diyorum
Hatta ileri gidip
Kendimi zevkle aşıp
Ağlanacak halime itinayla gülüyorum
Bazen fütursuzca kahkaha da atıyorum
Yine boşuna
Yine ladesim lades geçen zamanına

Ama Ladesi de aklımdalığını da unutmuşum
Zaman denilen mefhum
Uçup gitmiş
Üstüme basıp gitmiş
Ama gitmiş

Üstelik hiçbir vicdan bana acımamış
Gözler kapalı gördüklerine
Ağızlar düşmüş sessize
Dertleri kendi nefisleri

Ve iste yine
Yeniden
Süresiz acıyorum
Ağladığım ilk an
Başladığım yol bir soluklukmuş anlıyorum
İçi özlem dolu
Adı hayat ve belli sonu
Ey şiir
Bari sen beni oku

10 11 15aslı