dışarda
güneşin değebildiği her yerde
ne uzak ne yakın bir düş
ve kalabalık bir dünyada
zaman sinsice geçiyor
hiçbir şey değişmiyor
her gece
günden önce
yağmur yağıyor

yer yer yansıma sesleri varken
toprak adeta sağır ediyor gökyüzünü
ama ne dünya duruyor ne diyar
beklenen an sanki asır bozması
sancısız mil çekiyor gönül gözüne
sadece çocuk gözleri masal masal bakıyor
sadece dallardan sarkıyor bahar
samanlar alev alıyor
guruba güneş yürüyor
işte yine
günden önce
yağmur yağıyor

balıkçı ağına takılmış gibi
çırpınarak
ümitler yavaş yavaş ölüyor
yine hızla geçiyor araçlar
hatta hiçbir şey hız kesmiyor
aldırmaz edalar eşliğinde
farkedilmezliğin farkındalığı
sürüyor ayakları
yavru bir kuş yuvadan düşüyor
yok ki annenin elleri
usul usul
gecenin trampeti çatılarda duyuluyor
marifetçesine
günden önce
yağmur yağıyor

bir türkü peydahlanıyor
açık ağızlı hayallerden
nehir koynundan çıkmışcasına
sereserpe
özgürce ve sesi derinden geliyor
biran dünya günlük güneşlik oluyor
biran bütün kelebekler kendini ölümsüz sanıyor
oysa ki dünkü mutluluğu
masallar kıskanıyordu
şimdi sonları kabuslu
gel gör ki ölümsüzlüğe inat yine tüm ömürler kısacık
ve çaresizce kelebek kanadına asılı
ve aşk önce bir yürekten ab-ı hayat içip
sonra aynı yürekçe boğuluyor
düzen değişmiyor
günden önce
yağmur yağıyor...

ASLI DEMİREL...