Biranda tüm gitme düşkünü ayaklar kesildi
Gidecekleri yer az otedeyken
Biranda öteler uzak oldu
Sancı sancı
özlem doğdu tırnak uçlarından
Ve kan ter içine saklandı
Gidecek yer gök oldu
Leylekler de
hasret doğurttu
Bir kaç şıngırtıya el pençe duran
Ey vefa bilmez uyan
Eziyet eden de çeken de
Bizzat muameleye tabidir
Bu ne ilim ne de bilimdir...
Asli Demirel...