Işıklı bir yol seni çizdiğim resim
Ressamın karanlık bir oddaya mahkum
Edilmesi gibi bişeydi seni anlatmak
Karanlıkta karmakarışılıkta yürüyebilmek
Gibi bişeydi
Işıklı bir yolda sana hikaye yazabilmek
Sokaklarda yanan sokak lamları
Gelen tranvay sesleri koşuşan insanlar
Sen ve senin içinde bitmeyen tükenmişliklerdi
Işıklı bir yolda seni çizdiğim resim
Bir anda alevlenen biranda susmaktan yana olan
Uçuşan karga seslerinle uyanan
Gecelere kendini bahlayan hep içindeki mutsuzluktan yakınan
Bişeydi seni ışıklı yola anlatmak
Biraz aksi biraz inat bir o kadarda gururlu
Dediğim dedik ama yumuşak yumuşacık
Bir kalbi olan ışıklı bir adamdın sen
Kendi gölgende yürümesini ve yürütebilmesini
Öğreten dar alanlara sığmayan sığdıramayan
Kocaman adımları idaelleri olan
Işıklı yolda karanlığıda yaşayabilen bir adamdın sen
Böyle bişeydi
Işıklı yolda seni çizdiğim resim
Rengareng bir okadarda siyah beyaz olan
Dik bakışlı bakışları sert korkutan korkulardan titreten
Yumuşacık bir ses tonu kocaman kolları
Sarıp sarmaladığı zaman hiç bırakmayan bırakamıycağını bilen
Kaçmak istedikçe kaçamayan bir resimdin sen çizdiğim
Işıklı yolda
Ellerinde atmacası olan çakıl taşlarını topluyan
Kıyamayan kıymışlarcasına üzülen bir fırça
Bir tual bir vitrin camıydın sen
Sana baktıkça içindeki hırslarına iyimser davranan
Anlattıkça anlatan hiç susmayan susturmalarınada müsade etmeyen
Işıklı bir adamdın sen beni sorarsan
Yazmakla bitiremediğim aydınlık ve karanlığı aynı anda yaşayan
Duygular ve duygusuzlar misali boş bir sandal gibi sürüklenen
Yada balığın yeme yaklaşması anladığı anda kaçması gibi bişeydim ben
Bilinmezleri oynuyan oynadıkçada hıçkıra hıçkıra ağlayan
Mutluluk ve mutsuzluk olan boğum boğum boğulan
Çaresizlere çare olmaya çalışan ne ışığı ne sokağı
Ne gölgesi nede bir sokak lambası nede izleri olan bişeydim ben
Işıklı yola çizdiğim resimdin sen sen ışıklı adam... 17/08/2013 Hesnam AsiTürk