On kasım akşamı
Gönlüm yas ve keder
Karanlık diz boyu
Bağrımda ateş
Güneşsiz ülkemin yüzü soğuk
Ağlamaklı bir sonbahar saçların
Kağnılar gıcırdıyor düşlerimde
Analarım yalın ayak
Sırtlamış çocuklarını
Hangi kalem yazar sizi
Hangi söz tamamlar hepinizi
Bir hüzün ki memleketimin damarları
Dört yanı denizmiş bakışlarında
Düşmana korku
Bize güven verirmiş
Suçluyum aslında
Hemde çok
Borçluyum da
Önce ALLAH a
Sonra vatana
Yani sana
Ölmeyi de denedik uğurda aslında
Söylediğin gibi
Söz konusu vatansa
Hani diyordun ya
(Muhtaç olduğunuz kudret)
(Damarlarınızda ki asil kanda mehvcuttur)
İşte
Bir hazineki damarlarımda dolaşan
Şimdi kırsam şu kalemi
Bağıra bilsem seni dağa taşa
Vursam başımı her bir taşa
Dağıta bilsem bu hazineyi
Yeni doğmuş her bir çocuğa
Şimdi
Açsa şu toprak bağrını
Yarılsa şerha şerha
Önün sıra
Dirilse şehidlerin
Bize can veren yiğitlerin
Seni düşünmek bir özlemse
Fikir ve düşüncelerin kurtuluştur
Kurtuluştur...
CELAL KEKLİKCİ
10.11.2015