Ah çocuklar çocuklar
Diri diri mezara gömülen çocuklar
Suçlusunuz dünyaya geldiğiniz için
Gelmeyin
Ağlamayın çocuklar
Yetmedi mi bizleri sevince boğduğunuz
Yetim koyacaklar sizi
Bir cami avlusunda
Beklemeyin kaderinizi
Şevkât bizden çok uzakta
Medeniyet asırlar oldu gideli
İnsanlık zehirini kusuyor
Gelmeyin
Gelmeyin dünyaya çocuklar

Hani koşup oynayacaktınız
Çoşkulu şarkılar söyleyecektiniz
Yankılanacaktı sesiniz gökyüzüne
Yağız atlar gibi koşacaktınız delicesine
Gelecek yarınların umutlarıydınız
Ne oldu size söyleyin çocuklar
Sizi dilendirecekler
Masumluğunuzu kullanacaklar
Duyguları aldatacaklar
Sizden faydalanacaklar
Çalışacaksınız bir lokma ekmek için
Sonra
Sizi aç yatıracaklar çocuklar

Ah çocuklar gelmeyin
Görmeyin bu kirlenmişliği
Adı da yok kendi de insanlığımızın
Güvenle bakan gözler yalancı
Bir şekere kanmayın çocuklar
İnsanlık çoktan terk etti bu şehri
Bir savaşın içinde kalmayın çocuklar
Oyuncaklarınız kırılacak
Anneler kan kusacak
İnsanlar bakıp bakıp susacak
Gelmeyin
Gelmeyin çocuklar

Ah çocuklar
Keşke ben bunları yazmasaydım
Görmeseydim beyaz yüzünüzde kiri
İki satıra sığdırmasaydım sizleri
Uçurtmam hâlâ tellere takılı durur
Çocukluğum hâlâ özlemim olur
Alın benden
Siz uçurun çocuklar
Ben utancımdan kırdım şu kalemimi
Bu dünya artık size göre değil
Gidin gelmeyin gidin çocuklar...


ŞİİR İMİN DÜZENLENMESİNDE NAZAN SARIKAYA YA VE MONTAJINDA EMEKLERİNDEN DOLAYI DURSUN DEMİRAY HOCAMA TEŞEKKÜRLERİMİ SUNUYORUM