Sen..
Doğarsın
sabahlara huzur verir
Gönlüme ışık saçar güzelliğin
Senin adınla başlar benim de gözlerim güne
Bir dağı aydınlatıp gelirken güzelliğin
Karanlığı yırtarcasına
Aşina olan gökyüzü
Şafağı sökecek gözlerimde karanlığın
Uykularından kaldırdığın
Üşümüş kuşları
Birazdan uçuracak
Mavi gökyüzüne sıcaklığın
Sen bakarken
Denizler ısınacak
Mavilerde yansıyan bir adın olacak
Her sabah
Yüzünü dönerken çiçekler sana
Penceremden yansıyan
Işığınla uyanacağım

Sen..
Yağarsın
Baharları yeşertirsin
Toprağıma huzur ve hayat
Gözlerin gibi kahveye döner
Çatlayan dudağım gibi
Yeniden doğacaktır yeryüzü
Bağrında yeşerecek
Sarı yaprağını dökecek hüzün
Rengarenk çümbüşünü gördüğümde
Her çiçek senin adın olur
Ayırt edilmeyen
Gece yarıları ince bir türküyle
Yanağımdan süzülüp
Sıcak bir damla olur
Yıkar beni hasretin
Avuçlarımda tuttuğumda
Bir damlasın şimdi
Silmeye bile kıyamadığım

Sen..
Bir gül goncasısın şimdi
Bakmaya bile doyamadığım
Bülbülleri kendine hayran bırakan
Sunulduğunda hayır bile denmeyen
Aşıkları barıştıran küstüğünde
İlk akla gelensin düşüncelerde
Yağmurun gülü derler ya adına
Yağmur mu
Sorma
Gecelerime düştüğünde gözlerin
Çaresiz bakışlarımın ardında gizli
Görme şimdi
Uykuna hasret gözlerimi
Topluyorum avuçlarımda
Kurumasın diye dalın
Sarı yaprak yakışmazdı güzelliğine

Sen..
Vatanım
Gurbete düşdüğümde kendine hasret bırakan
Düşüm de sen ülkem de
Sana kavuşmak için kurduğum gerçeğim
Hergün sıla özlemiyle yandığım
Ey benim alnıma yazılan
Yazım, nazım, yürek sızım
Sensin
Hergün içimdeki yaralarıma sürülen
Vatana can verir gibi
Can vermeye
Canın olmaya hazırım
Ya kendini sök al benden
Söküp al alabilirsen
Ya da toprağa göm ruhumu
Ben razıyım gözlerinin rengi olmaya
Ama sensiz koma beni
Üşürüm bilirsin..
Herşeyim sensin
Ya ben...



Celal Keklikci