Senelerdir yollarını gözlerim
Gelde şu gönlüme gir duman gözlüm
Yüreğim senindir, bunu bil yeter
Sana hep hazırdır yer duman gözlüm

Gönül kırmak gönülleri yaralar
Al dururken sakın giyme karalar
Derya deniz olsun, ister buralar
Sen yoksan buralar dar duman gözlüm

Bu nasıl iş, bunun başı sonu yok
Ciğerim de saplı, zehirli bir ok
Merhemin beklerim yaralarım çok
Bekleme merhemi sür duman gözlüm

Düşünmesem iy de, değil ki elde
Bir bilsen yüregim, şimdi ne halde
Hep seni beklerim gözlerim yolda
Sevene beklemek zor duman gözlüm

Seni koydum hayalime düşüme
İçimde yangın var bakma dışıma
Sen olmazsan eğer benim başıma
Ağustosta yağar kar duman gözlüm

Kötü günler bitsin tersine dönsün
Yürek yangınlarım seninle sönsün
Gönül köşküm hazır, sahibi sensin
Gel kendi yerini gör duman gözlüm

Bal la biber, aynı ada yenilmez
Saygı sevgi güven sır istenilmez
Beni benden ögren hiç kimse bilmez
Şüphelerin varsa sor duman gözlüm

Eller gibi bende murada ersem
Yük olurmu sana gönlümü versem
Senden başka, ben birini seversem
Böyle durum bana ar duman gözlüm

Şimdi dersin bana, ne dertli kulsun
Bildiğin ne varsa sende sır kalsın
Benim sana en son, bir sözüm olsun
Yaralı gönlümü sar duman gözlüm

Gönül dağlarımda bir garip duman
Sen benim canımsın bilki her zaman
N’olursun sevdiğimden duyma hiç güman
Ver bana gönlünü ver duman gözlüm
Ver bana gönlünü ver duman gözüm

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)