3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1415
Okunma
Nâilî’nin aynı redifli gazelinin ilhâmıyla...
Yandı gönül gonca-i handân ile cevher diyerek
Doymadı bir gün şeb-i hicrân ile âzer diyerek
Derdi çekip dâne-i dostkânı dökerken şeb u rûz
Gör beni meyhânede yârân ile ehver diyerek
Gül yüzünün fikri hemân câna düşüp gelse dile
Gezdirir ol gözleri müjgân ile hançer diyerek
Lücce-i ma’nâda gam-ı âteş-i aşkın arayıp
Cânımı verdim yine mercân ile kevser diyerek
Nazm-ı merâmın gazel-i terde Cevâî gülünü
Buldu cihân dürre-i tâbân ile anber diyerek
5.0
100% (11)
Cevap Yaz