Bize biçilen ömrün
Yaşanmıyor ne bir eksiği ne bir fazlası
Hoyratça harcıyoruz her gün
Takvimden düşerken yapraklar birbir
Sorgulamıyoruz hiç kendimizi
Dünya bir oyun sahnesidir
Bizler oyuncu
Geldik gidiyoruz
Kulislerle geçiyor ömrümüz
Yalan ve riya had safhada
Karışmış helaller harama
Kendimizi görüyoruz dev aynasında
Yolun yarısını çoktan aldık
Bu tatlı rüyadan uyanacağız
Tünelin ucunda ki ışık göründüğünde
Kimseler olmayacak yanımızda
Götüreceğimiz tek şey işlediğimiz ameldir
Beden soğumaya başladığında ayaklardan
Çıkacak nefesin hıçkırıklarla boğazından
Kimseden helallik dilemeye olmayacak
Ne halin ne mecalin
Çenen bağlanıp gözlerin kapatılacak
Sarılacaksın beyaz kefenine
Haber verilecek tüm sevenlerine
Kazılacak derince çukurun
Atılacak üzerine var olduğun toprağın
Uzaklaşacak o çok sevdiklerinin ayak sesleri
Hoca verdiğinde talkımı
Her iki sorgu meleği dikilecek başına
Soracakları ilk şey Rabbin kim
Eğer yaşarken kıldıysan namazını
Yaşadıysan islamı
Sırattan geçeceksin korkusuzca
Açılacaktır sana cennet kapıları ...


Refik
01 . 11 . 2015
İstanbul