Bazen anlatamayız yaşadığımız mutluluğu Bazende kaybolan iki göz oluruz göz yaşlarında..

Gözlerimiz yaptığımız hatalara takılır.Yaşadığımız aşkların gözyaşıyla dolu sayfalarında Yüreğimizde dudaklarımıza yansıyan hüzünlü bir burukluk...Dilimizde söylemeye yüzümüzün olmadığı keşkelerimiz olur..Bir anda bir bakarız ki onca zamandan sonra koca bir yalnızlık var etrafımızda..Yalan sevgilerin peşinden koşmaktan yorulmuş dizler.Her yediği tekmeden sonra ağrıyan bir kalp..Sahte bakışlara kandığına isyan eden ve geleceği qörememiş iki göz..evet..

Artık sadece bunlar vardır elimizde..Oysaki tek istediğimiz sevgimizi hakeden bir kalp,Sabah kalktığımızda bakıp iyiki varsın diyeceğimiz bir yüz..Öldüğümüzde yüzümüzde dolaşacak sıcak bir el ve gözyaşları arasında yanağımıza konacak bir veda busesi değil mi ? Hiçmi hak etmedik sıcak bir sarılmayı..? Hep yanlış kişiler için mi akmalıydı gözyaşları..?