İçimde Anlaşılmaz Bir Sevgi Var...
Kelimelerim Anlamsız,
Şiirlerim Değersiz,
Yazılarım Gereksiz...
Beynimde Bir Sıkışma Gözlerimde Yakıcı Bir Acı Var,
Kalbimde Hızlı Bir Hareket,
Dudaklarımda Adın...
Düşlerimde Bir Çocuk Mantığımda Bir İmkansızlık,
Ama İçimde Anlaşılmaz Bir Sevgi Var...
İçimde Yok Ettikçe Çoğalan,
Ulaşamadıkça Büyüyen Bir Özlem Var...
Kapılar Kapalı Düşler Yasak...
Beynimde Olmazlarım,
Kalbimde Yine de İçten İçe Büyüyen Bir Sevgi Var...
Kaçtıkça Kovalayan,
Öldürdükçe Canlanan...
Gün Geceye Vuruyor,
Yüreğim Dilime...
Biliyorum...!
Ne Gün Geceyi Dinler Ne Yüreğim Dilimi...
Sonra Bir Hasretlik Çöker Üstüme...
Alır Götürür Senden Kalan,
Sana Olan Hırçınlaşmış Duygularımı Amansız Sevdalara...!
Sen Yokken Gönlüm Hep Kaçar Uzaklara...
Senide Yanına Alarak Gider Apayrı Dünyalara...!
Eğer İznin Olsaydı;
Seni Bulutların Gökyüzünü Sardığı Gibi Sarar,
Kaçsan Bile Rüzgarlarla Bir Olur,
Uzak, Yakın Diyar Diyar Seni Arardım...
Eğer İznin Olsaydı;
Sana Gelebilmek İçin Gökyüzünü Şimşeklerin Yardığı Gibi Yarar,
Yağmur Gibi Çisil Çisil Yüreğine Yağar,
Tek Sen Sevin,
Mutlu Ol Diye Güneşin Olur,
Hep İstediğin Ufuktan Doğardım...
Eğer İznin Olsaydı;
Sevgi Işıklarıyla Gönlüne Çöreklenen Karanlıkları Boğar,
Yüreğine Yüreğimden Hep Sevgi Sağardım...

Keşke Sana Sensizliği Bir Gösterebilsem...!
Yüreğimde Hep Sensizliğin Sızısı...
Benliğimde Özleminin Sancısı...
Ahh Sana Sensizliği Bir Duyurabilsem...!
Hissettirebilsem...!
Anlatabilsem...!