3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
5674
Okunma
İçine kapanır gece.
Ellerindeki sessizliği,
Kimse ile paylaşmak istemez.
Hikayeler biriktirmiştir,
Gözyaşlarının her bir damlasına.
Kimisi senden,
Kimisi ondan...
Vardır elbet bizim de bir hikayemiz.
Karanlık bir tülbentin arkasına gizlenir.
Sessizliğim.
Tıpkı gece gibi.
Bir dal sallansa,
Duyulur...
Şehrin dışındaki barakadan.
Yağmur damlaları,
Birbir içeri girer,
Çatısı kırık barakadan.
Kimlerin derdine,
Mutluluğuna,
Sevinçlerine,
Hüznüne,
Sırlarına
Şahit olmadı ki?
Ne farkı vardır ki geceden?
Herkes gözlerinin kepengini indirdiğinde,
Kimin gözyaşlarını silmedi ki?
Dedim ya;
Vardır elbet bizim de bir hikayemiz...
İbrahim Halil ÖZLÜ
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz