3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1899
Okunma
Susuyorsun gecenin karanlığında.
Herkes gibi bir köşeye çekilip,
İçin içini yiyen cümlelerin ardına sığınıyorsun.
Sonra, üzülmeye başlıyorsun.
Geçmişe yelken açmak istiyorsun.
Ama nafile!
Bir kayıkçıya rastlıyorsun.
Gecenin karanlığında.
Selam verip yanına yaklaşıyorsun.
’’ Beni geçmişe götürür müsün?
Yarınlarım acılarla dolu.
Kilis’in çıkmaz dehlizlerinde,
Yapayalnız,
Kuruyan bir ağacın gölgesine sığındım.
Beni geçmişe götürür müsün?
Yağmurun bile uğramadığı,
Güneşin sıcaklığını bir an olsun eksik hissetmediğim,
O tebessümün sahibine götürür müsün? "
Ve sonra;
Gecenin karanlığında kayboluverir;
Kayıkçı,
Geriye sadece; gökyüzünün bulutları kalır.
Yanaklarından aşağıya süzülürken.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz