Mahallenin en güzel kızı
Çöpçatanıydı aynı zamanda
Sevgiye açtı yüreği
Yardım sever biriydi
Uzatırdı elini herkese karşılıksız
Arabuluculuk yapar buluştururdu sevenleri
Dili döndüğünce anlatırdı sevginin güzelliğini
Günü birlik aşklarla
Bir ömür tüketilmediğini
Gösterirdi kendince doğru yolu
Çok şey yaşadığı her halinden belliydi
Aşkı uğruna ne bedeller ödedi
Kim bilir
Gözlerinin hüznü yansırdı yüzüne
Hani çok şey anlatmak ister
Susarsın
Lal gelir
Kelimeler boğazında düğümlenir
Gülerken de ağlar ya yüreğin
Neler yaşadığını bir sen bilirsin içinde
Ona karşı boş değildim
Bir şeyler besliyordum içimde
O bilmese de
Uzaktan da olsa görmek için
Az mı arşınladım yolları
Köşe başlarında kaç sigara söndürdüm
Ama o benim farkında bile değildi
Yüreğimdeki sevgiyi yaşıyordum sessizce
Kesişir mi yollarımız
Varır mı farkına benim
Unutabilir miyim bende ki onu
Can çıkmadan huy çıkar mı
Biliyorum
Umutlar bir ömür ertelenmez ki ...


Refik
22 . 10 . 2015
İstanbul