Yorgun ve uykusuz bir gecenin sabahında
Düşlerimden sıyrılıp yüzleşiyorum kendimle
Yüzümde tebessüm gidiyor
Bakmak istemiyorum aynalara
Bir flim şeridi gibi geçiyor
Yarım kalan hayallerim zaman tünelinde

Hükmü yok sensiz hayallerimin artık
İpotek koydum yüreğimdeki yerine
Yüzümdeki gülümseme yerini bıraktı hüzne
Yaşarım hazanı ben her mevsimde
Bir direnebilsem
Karşı koyabilsem içimdeki sevgine
Bulabilsem o gücü kendimde

Dokunsam kalem ağlayacak
Derdimin çaresizliğinden
Islanacak açtığımız beyaz sayfa
Harflerin iç çekişliği sağnaklığında
Ve ben yine kahrolacağım
Senin adını yazıyor olacağım gözyaşlarımla

Bilmiyorum
Bu aşk böyle mi bitmeliydi
Şartlar bunu mu gerektirdi
Söyle ben bu kadar vurdum duymaz biri miyim
Dile getiremiyor muyum sevgimi
Kabına sığmıyor bak yüreğim
Bir nefeslik sevda sürgünüyüm
Az mı sensiz ettim sabahları
Esiri olduğum gözlerinde ...


Refik
20 . 10 . 2015
İstanbul