eskiye doğru yüzen
korkutucu bir şarkıyla anımsıyoruz
kırmızı baldırları danslarla yorulmuş
ağaçlar şarkılar ve ay
uzatarak dudağını görülmediğine emin olan
yalancı aşklardan bahsediyoruz
fakat kimsecikler yok

tabi ki başkasının aklında tavan yapmış
ve değişerek rüyalarını nehirlere salan
içinden çıkılmaz duygular savruluyordu tarihe
ama başımızın üstünde dönen ellerin
mutluluğunu anlamak için
yeniden göğüs geriyorduk hayata

ölülerin arkasından konuşan diri bedenler
ve hiç bir şey söylemeden tatlı uykularını feda eden
tanrı duyusuyla evrene göz kırpan bir gerçek vardı
yüzleşmeye utandığımız
tahribatı güçlü sonbaharın yarası

ama küçük bir insan olarak
sınırlarımı aşmaya takatim yok
sorgunun kör eden ışığı gözlerinize dikip
soruyorum
var olmak ne demek

beni danslarla ve göğe bakıp aşkını fısıldayan
ruhların değişmez kusurları ile hatırlayın
karşınızda güneşin batışını seyreden
ve sabırsızlıkla doğmasını
derin hissiyatıma kulak verin lütfen.