Sensiz her şey farklı annem
Buralarda ağlamayı öğrettiler
Kaygılı başımı yaslayacak
Duvarlardan başka ne verdiler
Buralarda sevgiyi unutturdular annem
Büyüdükçe sevgilerde değişirmiş
Bana aşkı yanlış anlatmışlar annem
Ben görmeyeli sevdalarda değişmiş
Buralarda gülmeyi özledim annem
Yalancıktan değil içten
Yanı başında oturmayı özledim annem
Hani saçlarımı okşardın ya
Tatlı tatlı, sıcacık
Ellerini özledim annem
Geceleri üzerimi örten
Buralarda yalnızlığı sensiz öğrendim annem
Meğer sensizlik ne zormuş
Sabahları uyandığımda
Seni görmek ne güzelmiş
Gözlerim kapanıyor annem
Ölmek istemiyorum bu gün
Bir daha uyanmamacasına
Uyumak istemiyorum annem
Bakıyorum takvimlere
Saatleri bir bir sayıyorum
Sensizlik bitecek annem
Gelmeme az kaldı
İçimde bir şafak türküsü
Bir an gibi geçecek diyor
Kulağımdaki nağmeler
Sesini duyar gibiyim
Sanki uyu diyorsun artık
Uyu da büyü diyorsun
Ben büyümek istemiyorum annem
Yüreğim küçük kalsın istiyorum
Ve sevgimin bir çocuk gibi hür
Ve saatleri parmaklarımla saymak
Ve sana kavuştuğum gün
En büyük bayramım olsun istiyorum
Bayram harçlığı istiyorum yanaklarıma
Ellerini öpmek istiyorum doyasıya
Ve Adana’ya geliyorum rüyalarım da
Her sabah oluyor annem
Uyanırken sesini duyar gibiyim
Ve her sabah bir başka uyanış
Ve her gece bir başka hararet
Yüreğim susadım diyor
Dayanamıyor, ağlıyorum.
SERDAR KÖKÇE