Sevmek için zaman severse seni
Ve benim düşlediğim gibi imgeni;
Görüyorum açık seçik nasıl da aşk sürmüş
Mutluluktur herşeye karşın
Onun senin ve benim için düşlediğim yaşam




Uçup giden Çocukluk gençlik yanılsamalarının
Ardından anımsıyorum
Ve bazen ağlıyorum




Tıpkı çocukluk yıllarında olduğu gibi
Elinden şekeri alınmış çocuk
Ve yitirilmiş gençlik sevdası mutluluk
Ve belki de çölleşmiş ruhum bedenimdem yoksun
Geçip bilinmeyen denklemleri çözüyoruzdur





Görmedim sana benzeyen yeryüzünde
Ve belki de çok gördüm
Ruhumda gezinen kıskançlıktan
belki de arzulu yaşam tutkusu bitmeden sıradışı yolculuk
Ömür denen dönenceden
Gündönümü vurmuş kocamış ağaçlara
Ve o sonsuz yaşam yaklaştıkça
Daha tatlı geliyordur belki de yaşamak



Sevmek için zaman severse seni
Ve benim düşlediğim gibi imgeni;
Görüyorum açık seçik
Nasıl da aşk sürmüş
Mutluluktur herşeye karşın
Benim düşlediğim gibi uzak değil
Ve herkesin düslediğinden
Belki de çok farklı bir duygu değildir
Düşün düşündüğü ve gönüldeki ıssız köşk
Hiç bir ölüm sıradan değil




Sıradan değil
Yaşanmışlık kocanmışlık iz bırakılmışlık
Yorgun yıllar
Yol bilmezlik iz bilmezlik
yitirilmiş sevgilerin üstüne
Doğuyor güneş her gün






Ve bende yalnızım fikrimde herkes kadar
Ve herkes kadar ağzıma kadar doluyum
Ve belki de kendime kendim kalabalığım
Kendime çoğum meşgulum yaşıyorum
Ve herşeye rağmen yaşamayı seviyorum
Herşey, herkes ve benim, senin ve onun kadar
Uzaklaştık, öteleştik kendimizden..




Nurten Ak Aygen
18.10.2015