Gözlerin dolu dolu yağmur öncesi sanki
Ha düştü ha düşecek kuruyan toprağıma
Bir damlasına dahi kıyamam ben inan ki
Lavlarım püskürse de yanaşma sen dağıma
Esen rüzgarlar gibi saçlarını savurup
Ayrılığı ekmiştin sen bu dağı kavurup.




Uzaktan seyrederim mutluluk buymuş deyip
Sen üzülme yeter ki ayrılığa razıyım
Suratsız bu hayatım arada ,gülümseyip
Geçerse sol yanımdan derim ben dert sazıyım
Yarin ardı karanlık çaldıkça aydınlanır
Dertli olan her türkü beni sesimden tanır.




Pişmanlık dediğin ne? gerek var mı bunlara
Sevda karlı dağlarda kardelenin boynunda
Kekliğin soluğunda halka olmuş bu yara
Acılar yatıp kalmış ayrılığın koynunda
Alıştım ben nasılsa sensiz de yaşıyorum
Senden gelen acıyı yürekte taşıyorum.




Sen gülersen çiçekler dalında tekrar açar
Bahar yazı kucaklar kızıllaşır gülün de
Martılar sahillerde dertsiz kedersiz uçar
Sevenler yine doğar ayrılığın külünde
Gözlerin karanlığa yıldız olup düşerken
İnan kırılmam artık bu aşk da bitti derken.






Ayvazım DENİZ