Mine’L Maniler

Çiçek dalda büyüsün
Gel! Göğnüme büyü/sün
O gıvrışık saçların
Avucumda uyusun

Ekimde doğan güneş
Bil ki mutluluğa eş
Dostlar selam verince
Huzurum yıldıza eş

Dosdun dosda selamı
Bir de gözel kelamı
Buz dağanı eritir
Olurmu heç nalânı

Gız galbimin göğ daşı
Buludun öteğ başı
Küflü bir yağmır oldu
Ayrılığın gardaşı

Pasdiye bişirecem
Sufriye deşirecem
Çayım ocakda galdı
Az beklen daşıracam.

Herifim dööşmesin
Beniğnen booşmasın
Çayı verip gelecem
Ortalık garışmasın

Tahrana şoğrası var
Sensiz dadı olmaz yar
Göğnümün küllerine
Dolan dolan kuru yar

Galbimizde köşgümüz
Mutlulukdur meşgimiz
Toprağnan yağmır gimi
Bizim böyük aşgımız

Dokdurumuzdur tirşik
Yiyok bak gaşık gaşık
Tabağ eğcene sıyır
Heç galmasın bulaşık

Mercimeğe haşladım
Kömbeleri boşladım
Ağşam Anşam gelince
Öteğleri daşladım

Odun yapdım şeleknen
Golanım var kelepnen
Ener odun yetmesse
Kömür allım küleknen
*
Yağmır şimşeknen coşdu
Gelin gız eve goşdu
Islanmiyeci göya
Amma emeğe boşdu

Mine Erdoğan DAL - MANİLERİN SULTANI
ETEK YAZILARI
Gıvrışık: Kıvırcık
Göğ daşı: Nazar boncuğu
Herif: Koca, eş
Dokdur: Doktor
Tirşik: Yılan pancarından yapılan Andırın doktoru denilen bir yemek
Kömbe: İnce saç veya taşta pişilen bir ekmek türü
Öteğleri: Ötekileri
Şelek: Biçilip deste durumuna getirilen ekin. Sırtta taşınabilecek miktarda dal, çalı veya odundan neydana gelen yük.
Kelep: İplik, sicim yumağı
Ener: Eğer
Külek: Tahta kova