Mine’ce Maniler

Çiçeklerden güldün sen
Datlılardan dildin sen
Gö(ğ)nüme huzur verip
Ömür boyu güldür sen

Aya(ğ)a azcık a(ğ)sak
Güceniyor ba(ğ)arsak
Habar salmış a(ğ)şamdan
Emmo(ğ)lunu ça(ğ)arsak

Didindi a(ğ)şama ça(ğ)
Dikemedi bir döşşe(ğ)
Güya işi biterse
Yapıcı fısdık başşa(ğ)

Türkü çı(ğ)rır sazi(y)nen
Annam gatar sözi(y)nen
Sıdıka(ğ)tın dezzemde
Adam sever özi(y)nen

A(ğ)ar daş batman döyer
Ye(ğ)nisine el söyer
Çok yelli olma gızım
So(ğ)ra herifin go(ğ)yar

Ba(ğ)ça kenarı çitlik
Öte(ğ) başıda otluk
Borcu ödiyememiş
Evini etmiş satlık

Dizlerime yatırdım
Aşgı dile getirdim
Gözlerine bakınca
Aklıcı(ğ)mı yyitirdim

Aldı eline külük
Ö(ğ)sürür küllük küllük
Tedavi ya(ğ)nış oldu
Ganın sömürür sülük

Çocuk gimi oynuyor
Közde tirşik gaynıyor
Yeme(ğ)e gelenler var
Samırsa(ğ)nı goymuyor

Görmemiş şapla(ğ)mızı
Bir guru yapra(ğ)mızı
Can verrik de u(ğ)runa
Vermek heç topra(ğ)mızı

Seni gördüm zor zeket
Gısırını ye de get
Yolcu edicim seni
Sırtıma geydim çeket
*
Her yerini ısırrım
Belinden gol geçirrim
Kokulu öpücü(ğ)nen
Gendinden de geçirrim

Mine Erdoğan DAL - MANİLERİN SULTANI