BİR ESKİ OSMANLI AVLUSU
İSTANBUL YİNE KALABALIK
ÇİNİLERLE SÜSLENMİŞ PARLAK BİR ZAMAN
AVLUDA CANLAR UÇMADA FEZAYA
YORGUN ELLER DİRİLDİKÇE

ELLERİMİZ DOKUNULMUYOR HİS YOKKEN ZİRVELERE
İSTANBUL ESKİ İSTANBUL KOKMUYOR
DENİZ KENARI, HAREM BAĞIRMADAN
YOL BİLE EZİYETSİZ ÇEKİLMİYOR

DURUP ÖZLEMİ BEKLEMİŞİZ
HER ŞEY DİZ ÇÖKMÜŞKEN ÖNÜMÜZDE
İSTANBUL’U ARAMIŞKEN BAŞ BAŞA
GÖZLER KADIKÖY SOLUMAZ OLMUŞ
KALMIŞIM BİR OTEL KÖŞESİNDE SAATLERCE
UYUMUŞ KALMIŞIM ELLERİM HAVADA

EMİRGAN GÖRDÜM
EN SEVECEN EN SADE
BİR MASAL KURGUSU MEKAN
RUMELİ’YE YASLANMIŞ BİZİ ÇAĞIRMADA

SÖZCÜKLER SÜRDÜM KALEMİN AVUCUNA
BİR İSKELEDE İKİ SEVGİLİYDİK ÜŞÜMÜYORDUK
DALGALAR KABARTIYORDU SEVGİ ÇEPERİNİ
BALIK SATANLARIN TUHAF BİR SICAKLIĞI VARDI
EKMEĞİN ARASINA KOYULAN BİR AĞ SEVGİSİ
ARADIĞIMIZ BİR HAYATIN BOĞUŞMASI TADINDA
BİR GEMİ BİR EKMEK YALNIZCA
SEVGİLİM, DENİZANASINDAN UTANDIM,
O KADAR AHENKLİ SEVGİSİ SÜZÜLÜYOR BAKSANA
ŞAN ŞEREF AŞKINA DOĞA SAVAŞMADA
AT KORKUYU İÇİNE UZAKLARI ÇEKSENE
İKİ BULUTLUK SADECE
BELKİ BİRAZDAN DAĞILAN İÇİ GÖRÜNMEYEN
BİZ VARDIK AMA NEMLİ KALPLER GİBİ
AĞLADIKÇA DAĞILIP BEREKET SAÇAN
SÖĞÜDÜN YANAĞI ÖPTÜ GEÇTİ
BULUT SEVİNDİRDİ ONU
İKİ SEVGİLİ BİRİ İNİYORDU AŞAĞI
BİRİ BESLENDİKÇE BAŞINI EĞİP YÜKSELİYORDU