0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1439
Okunma
Sokak dökülüyordu avuçlarıma
Islanıyordum tam da yirmi damla yaş saydım
Kızgındı tam da senin gibi konuşmuyorum lakin
Çiçekleri öldürmeyin bakarsın dönerim geri
Sokak körebe bir boş sayfa arkasında
Beni bırakmayın bir başıma ölürüm.
Gözlerinin tam ortasında baygın saçların
Süzülüyor ağlayan ağlatan nergisler gibi
Tanrılar tutmuş perçeminden
Nergis kokluyor ağlatan gülüşlerin
Beni bir kez vurdular on kez öldüm
Kopardığım her nergis yaramın yarası oldu
Beni kan kızılı hüzzamlara yazmışsınız
Seni bir suyun yosununda çaresiz bıraktım
Korkulara yaprak döktün her gece
Nergisler kucağıma sokulmuştu
Kaderim ağlayarak beni bekliyordu.
5.0
100% (4)
