1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2438
Okunma
Geçerek bu nehri böylece yorgun
Kim varsa kafilede kim ise oradaki
Hepsi bir yana dağıldı, herkesi hüzün bağladı,
Gözlerinde korku, gönülleri durgun
Bu titreyişler nereye gidiyordu,
Korkuya izin veren uğultu,
Uzak bir yerde bitiyordu,
Herkes bedevilerden daha yorgundu
Yollar ilerledikçe yolcular duruyordu,
Üzüntü vardı orada, derinden vuruyordu,
Bir uzun uğultu içinde uzun bir korku,
Bir gece diğerinden daha puslu.
Gözler bakamaz oldu geleceğe,
Başka ne kaldı, her şey bitti öylece.
Yollar, hayat, kervan, nasıl bilmece!
Nasıl olsa hayatın sonu bu değil mi?
07/08/2000 Alaşehir
5.0
100% (1)
Cevap Yaz