Attıkça atarsın dağarcığına
Acılarla doldurursun heybeni
Silemezsin ne geçmişin izlerini
Ne de kaygısını
Keşkeler olur hayatında hep
Sarhoş düşlerinden sıyrılamazsın

Katledilmiş zaman yorgunudur yüreğin
Kavuşmaz ellerin birbirine
Ayağında prangalar acıtır canını
Hüzün zindanlarında tek başına kalırsın
Sorgularsın kendini
Yanıtı olmayan sorularla
Aldığın cevap koca bir hiçtir

Hani kaparsın gözlerini dalarsın uzaklara
Hep o vardır aklında
Sağ yanında katıksız ekmeğin olur
Sol yanına hayalini alırsın
Döver dalgalar sessiz kıyılarını
İsyanın en acı haykırışıyla

Aramızda mesafeler olsa da
Ayıramaz bizi kıtalar
Bir zaman dilimi ötedesin
Takılsam deli rüzgarların peşine
Gün ağarırken bastırarak hüzünlerimi

Sen diye yazıyorum tüm şiirlerimi
Dilim döndüğünce anlatmaya çalışıyorum sevgimi
Yine de kifayetsiz kalıyor kelimeler
Tanımlamak isteyip tanımlayamadığım sevgili
Seni yaşamak lazım anlatılmazsın ki


Refik
15 . 10 . 2015
İstanbul